Ye little birds that sit and sing
Amidst the shady valleys,
And see how Phyllis sweetly walks
Within her garden-alleys;
Go, pretty birds, about her bower;
Sing, pretty birds, she may not lour;
Ah, me! methinks I see her frown;
Ye pretty wantons, warble!
Go, tell her through your chirping bills,
As you by me are bidden,
To her is only known my love,
Which from the world is hidden.
Go, pretty birds, and tell her so;
See that your notes strain not too low,
For still, methinks, I see her frown;
Ye pretty wantons, warble!
Go, tune your voices’ harmony,
And sing, I am her lover;
Strain loud and sweet, that every note
With sweet content may move her;
And she that hath the sweetest voice,
Tell her I will not change my choice;
Yet still, methinks, I see her frown;
Ye pretty wantons, warble!
Oh, fly! make haste! see, see, she falls
Into a pretty slumber!
Sing round about her rosy bed
That, waking, she may wonder:
Say to her, ’tis her lover true
That sendeth love to you, to you!
And when you hear her kind reply,
Return with pleasant warblings.
Gij vogeltjes die zitten en zingen
In de beschaduwde vallei,
En zien hoe Phyllis lieflijk wandelt
Over haar tuinpad, de wanhoop nabij;
Ga, mooie vogels, naar haar prieel;
Zing, mooie vogels, ze mag niet treuren zoveel;
Ach, ik, me dunkt, ik zie haar pijn;
Gij mooie verleiders, zing fijn!
Ga, vertel haar met uw tjilpende snavels,
Zoals ik u heb verzocht,
Alleen zij weet van mijn liefde,
De wereld weet niets van mijn hartstocht.
Ga, mooie vogels, dat voor haar zingen;
Zie toe op de juiste trillingen,
Nog steeds, dunkt me, zie ik haar pijn;
Gij mooie verleiders, zing fijn!
Ga, zing met elkaar in harmonie,
En zing, dat ik haar minnaar zal zijn;
Zing luid en lieflijk, zodat uw melodie
een eind maakt aan haar zielepijn;
En zeg haar, zij met het liefste stemgeluid,
dit blijft mijn onveranderbaar besluit;
Nog steeds, dunkt me, zie ik haar pijn;
Jullie mooie verleiders, zing fijn!
Vlieg erheen! Haast u wat! Zie, zie, ze doet bijna
een schoonheidsslaapje!
Zing rond haar rooskleurige sofa,
zodat ze, ontwakend, het zich zal afvragen:
Zeg tegen haar, het is haar ware minnaar,
die liefde naar haar stuurt, naar haar!
En als je haar instemmende antwoord hoort,
Keer dan terug en kweel het voort.