Armatae face et anguibus
a caeco regno squalido
furoris sociae barbari
Furiae, venite ad nos
Morte, flagello, stragibus
vindictam tanti funeris
irata nostra pectora
duces ducete vos.
Kom gewapend met fakkels en slangen
uit je duistere woeste rijk
jullie bondgenoten van barbaarse razernij
Furiën, kom naar ons toe!
Leid met dood, met zwepen, met slachtpartijen
onze woedende harten,
en leer ons de dood
van onze grote generaal te wreken!
Intorno all’idol mio
Intorno all’idol mio spirate pur, spirate,
Aure, Aure soavi e grate,
E nelle guancie elette
Baciatelo per me,
Cortesi, cortesi aurette!
Al mio ben, che riposa
Su l’ali della quiete,
Grati, grati sogni assistete
E il mio racchiuso ardore
Svelate gli per me,
O larve, o larve d’amore!
Rond mijn aanbedene waai
Rond mijn aanbedene waai, enkel waai,
winden, zachte en lieflijke winden,
en op die uitverkoren wangen
kus hem voor mij,
lieve, lieve briesjes!
Mijn liefste, die rust
op de vleugels van de vredigheid,
breng hem mooie dromen
en laat hem mijn verborgen
vuur gewaarworden,
o geesten, geesten van liefde.
Dolcissimo sospiro
Dolcissimo sospiro
ch’esci da quella bocca
ove d’amor ogni dolcezza fiocca,
deh, viene a raddolcire
l’amaro mio dolore,
ecco ch’io t’apr’il core,
ma folle a chi ri dico il mio martire
ad un sospiro errante
che forse vola in sen ad altro amante.
De allerzoetste zucht
De allerzoetste zucht
ontstijgt aan jouw gemoed,
de mond die ieder liefdeswoord zoet sneeuwen doet,
oh, kom verzacht mijn pech
mijn bittere pijn,
zie, mijn hart zal voor jou zijn,
gek toch, voor wie deel ik mijn lijdensweg
voor een zucht die strandt
of misschien bij een andere minnaar belandt.
Ohimè ch’io cado
Ohimè ch’io cado, ohimè
ch’inciampo ancor il piè
Pur come pria,
E la sfiorita mia
Caduta speme
Pur di novo rigar
Con fresco lagrimar
Hor mi conviene.
Lasso, del vecchio ardor
Conosco l’orme ancor
Dentro nel petto;
Ch’ha rotto il vago aspetto
E i guardi amati
Lo smalto adamantin
Ond’armaro il meschin
Pensier gelati.
Folle, credev’io pur
D’aver schermo sicur
Da un nudo arciero;
E pur io sí guerriero
Hor son codardo
Ne vaglio sostener
Il colpo lusinghier
D’un solo sguardo.
O Campion immortal
Sdegno; come sí fral
Hor fuggi indietro;
A sott’armi di vetro
Incanto errante
M’hai condotto infedel
Contro spada crudel
D’aspro diamante.
O come sa punir
Tirann’amor l’ardir
D’alma rubella!
Una dolce favella,
Un seren volto
Un vezzoso mirar,
Sogliono rilegar
Un cor disciolto.
Occhi belli, ah se fu
Sempre bella virtù
Giusta pietate!
Deh voi non mi negate
Il guardo e’l riso
Che mi sa la prigion
Per sí bella cagion
Il Paradiso.
O wee, ik val
O wee, ik val, helaas voor mij,
mijn voet struikelt weer
precies als de vorige keer.
En mijn verwelkte
en verloren hoop
kan ik opnieuw
met verse tranen
besproeien.
Uitgeput, van het oude vuur
herken ik weer
de pijn in mijn hart,
nu een geliefd gezicht is verdwenen,
en de lieflijke blikken verstenen,
de keiharde glazuurlaag van ijzige gedachten waarmee ik, ongelukkige,
me gewapend heb.
Ik was dwaas genoeg om te denken
dat ik een veilig schild had
tegen de naakte boogschutter.
En zo krijgshaftig als ik er uit zie,
ik ben toch een zwakkeling:
ik kan de verleidelijke sensatie
van één enkele blik
niet verdragen.
O onsterfelijke kampioen
boos ben ik nu om mijn zwakte,
mijn vlucht achterwaarts;
Als een bedwelmde doler
met wapens van glas
heb jij mij, ontrouwe, geplaatst
tegenover een wreed zwaard
zo scherp als diamant.
O hoe kan tyrannieke liefde
de moed van een
rebelse ziel straffen!
Een vriendelijk woord,
een kalm gelaat,
een charmante blik,
die een bevrijd hart
opnieuw in de ketenen slaat.
Mooie ogen, ach als de deugd
altijd beloond zou worden
met mededogen!
Ach, onthoud me niet
je blik en je lach
zodat mijn gevangenschap
door zo’n mooie bron
toch een paradijs kan worden.
Vedrò con mio diletto
Vedrò con mio diletto
L’alma dell’alma mia
Il core del mio cor pien di contento
E se dal caro oggetto
Lungi convien che sia
Sospirerò penando ogni momento
Mijn dag kan niet meer stuk
Mijn dag kan niet meer stuk
als ik zie de ziel van mijn ziel,
hart van mijn hart, vol geluk.
En als ik van mijn dierbare
zal moeten scheiden,
zal ik ieder moment zuchten en lijden.
Alma mia
Alma mia, e che sarà
Se pietà non speri più
Sei rimasta in servitù
ne trovar puoi libertà
Impetrar non può mercé
la schernita tua beltà
se costante serbi fe
a chi fede in sen non ha.
Mijn ziel
Mijn ziel, hoe zal het gaan met jou
als je niet meer op genade kunt hopen
je slavernij niet af kunt kopen
zal er geen vrijheid zijn voor jou.
Je kunt niet smeken om genade
bij de schoonheid die je heeft bedrogen
je wordt constant leeggezogen
door iemand die je vertrouwen blijft schaden.
Voi ve n’andate al cielo
Voi ve n’andate al cielo, occhi beati e santi
Co’l vostro chiaro lume e con miei canti
Ed io che son di gelo,
senz’un conforto solo,
vorrei levarmi a volo,
ma struggendo mi torno in doglie e pianti.
Così facess’amore, occhi sereni voi!
Ché allor vedreste poi
quel che de’ haver un ben pietoso core;
E se’l vostro veder voi non potete,
guardat’il mio ch’in voi chiuso tenete.
Je kijkt omhoog
Je kijkt omhoog met zalige, volmaakte ogen
met je heldere zicht en met mijn zangvermogen,
en ik ben als ijs,
gaf mijn vrede prijs,
ik wou met jou op reis,
maar gekweld draai ik hier rond als een vis op het droge.
Ik wou dat liefde je zuivere ogen licht zou geven!
Dan zou je zien met medeleven
dat een genadig hart liefde moet beleven;
en als je niet in je eigen hart kunt schouwen,
kijk dan in het mijne, in de ban van het jouwe.
Se pietà di me non senti
Se pietà di me non senti,
giusto Ciel, io morirò.
Tu da’pace a miei tormenti,
o quest’alma spirerò.
Lieve hemel, heb medelijden
Lieve hemel, heb medelijden,
zo zal ik te gronde gaan.
Breng verlichting voor mijn lijden,
of mijn ziel zal snel vergaan.
Selve amiche, ombrose piante
Selve amiche, ombrose piante,
Fido albergo del mio core,
Chiede a voi quest’alma amante
Qualche pace al suo dolore.
Kalme bossen, o zachte schaduw
Kalme bossen, o zachte schaduw
Trouwe hoeders van onze harten,
Deze zielen vragen van u
Rust en zegen voor al hun smarten.
Arsi un tempo e l’ardore
Fu già soave al core.
Hor prendo amor per gioco
Ghiaccio fatto il desio
Cenere il fuoco.
Eens stond ik in vuur en vlam en de gloed
drong in mijn hart al zacht en goed.
De liefde is niet meer zo kras
nu ijs is waar begeerte was
en van het vuur rest enkel as.