Glädjens blomster i jordens mull,
ack, visst aldrig gro!
Kärlek själv ju försåtlig är för ditt hjärtas ro.
Men där ovan, för hopp och tro
blomstra de evigt friska.
Hör du ej hur andar
ljuvt om dem till hjärtat viska?
Vreugdebloemen in het vuil van de aarde,
ach, die bloeien zeker niet!
De liefde zelf is verraderlijk voor de vrede van je hart.
Maar daarboven, waar hoop is en geloof,
bloeien ze eeuwig fris.
Hoor je de geesten niet zoet over hen fluisteren
tegen je hart?
En vändig grönskas rika dräkt
har smyckat dal og ängar.
Nu smeker vindens ljumma
fläkt de fagra örtesängar.
Och solens ljus och lundens sus
och vågens sorl bland viden
förkunna sommartiden.
Het rijke kostuum van weelderig groen
heeft valleien en weiden versierd.
Nu streelt de lauwe waaier van de wind
de prachtige kruidenbedden.
En het licht van de zon, het ruisen van het bos en het ruisen van de golven tussen de wilgen
verkondigen de zomertijd.
Máría, ljáðu mér möttul þinn,
mæðir hretið skýja;
tekur mig að kala á kinn,
kuldi smýgur í hjartað inn;
mér væri skjól að möttlinum þínum hlýja.
Máría, ljáðu mér möttul þinn,
mærin heiðis sala;
að mér sækir eldurinn,
yfir mig steypist reykurinn;
mér væri þörf á möttlinum þínum svala.
Þegar mér sígur svefn á brá
síðastur alls í heimi,
möttulinn þinn mjúka þá,
Móðir, breiddu mig ofan á,
svo sofi ég vært og ekkert illt mig dreymi.
Spreid uw mantel uit, Maria
buiten razen de sneeuwstormen.
Mijn ledematen worden stijf, ik lijd pijn,
IJzige kou dringt tot in mijn hart. Laat uw warme mantel mij beschermen tegen de bevriezing.
Spreid uw mantel uit, Maria, gij maagd van hemelse hoogten! Vuur en rook drukken op me, ik ben bang, ik roep u aan.
Laat uw koele mantel mij beschermen
tegen de vlammen.
Als mijn laatste uur komt
en ik mijn ogen sluit,
dek me dan maar toe, moeder, heel zacht
met uw mantel, die schenkt rust.
Zodat ik zalig en rustig in vrede kan slapen .
Восстань, боязливый:
В пещере твоей
Святая лампада
До утра горит.
Сердечной молитвой,
Пророк, удали
Печальные мысли,
Лукавые сны!
До утра молитву
Смиренно твори;
Небесную книгу
До утра читай!
Sta op, bangerik:
In je grot
brandt de heilige lamp
tot de morgenstond.
Verdrijf, o profeet,
sombere gedachten
en boze dromen
met oprechte gebeden.
Zeg je gebeden nederig op,
tot de ochtend gloort;
Lees het heilige boek
tot de nieuwe dag verschijnt!
Пью за здравие Мери,
Милой Мери моей.
Тихо запер я двери
И один без гостей
Пью за здравие Мери.
Можно краше быть Мери,
Краше Мери моей,
Этой маленькой пери;
Но нельзя быть милей
Резвой, ласковой Мери.
Будь же счастлива, Мери,
Солнце жизни моей!
Ни тоски, ни потери,
Ни ненастливых дней
Пусть не ведает Мери.
Ik drink op de gezondheid van Marie,
mijn liefste Marie.
Stilletjes heb ik de deur op slot gedaan,
en in mijn eentje, zonder gasten,
drink ik op de gezondheid van Marie.
Sommige meisjes zijn misschien mooier
en betoverender dan mijn Marie,
deze prachtige kleine fee;
Maar geen enkel meisje zal liever zijn
dan mijn speelse, liefhebbende Marie.
Wees altijd gelukkig, Marie,
zon van mijn leven!
Val nooit ten prooi
aan zorgen, of nood,
of troosteloze dagen.
Иже Херувимы тайно образующе,
и животворящей Тройцѣ трисвятую пѣснь припѣвающе.
Всякое нынѣ житейское отложимъ попеченіе.
Aминь.
Яко да Царя всѣх подымемъ,
Aнгельскими невидимо дори-носима чинми. Аллилуіa.
Laat ons, die hier op mystieke wijze de cherubs verzinnebeelden, het driemaal heilige lied zingen
tot de levenschenkende Drie-eenheid.
Laat ons nu alle aardse zorgen opzij leggen.
Zodat wij de Koning van het al kunnen verwelkomen,
die binnentreedt, op onzichtbare wijze begeleid door de hemelse scharen. Alleluia.
Посмотри, какая мгла
В глубине долин легла!
Под её прозрачной дымкой
В сонном сумраке ракит
Тускло озеро блестит,
Тускло озеро блестит.
Посмотри, какая мгла,
Посмотри, какая мгла
В глубине долин легла!
Бледный месяц невидимкой,
В тесном сонме сизых туч
Без приюта в небе ходит
И, сквозя, на всё наводит
Фосфорический свой луч.
Посмотри, какая мгла,
Посмотри, какая мгла
В глубине долин легла!
Kijk, de schaduwen vallen
diep over de valleien.
Onder hun doorschijnende nevel
glinstert het meer zachtjes
in sluimerende schemer,
in sluimerende schemer.
Kijk, de schaduwen vallen,
de schaduwen vallen
diep over de valleien.
Kijk, een bleke ontheemde maan
beweegt ongemerkt langs het gewelf
tussen al die grijze wolken,
alles beschijnend
met zijn lumineuze licht.
Kijk, de schaduwen vallen,
de schaduwen vallen
in de uithoeken van de valleien.
Зари догорающей пламя рассыпало по небу искры.
Сквозит лучезарное море, сквозит лучезарное море,
Затих по дороге прибрежной
Бубенчиков говор нестройный.
Погонщиков звонкая песня
В дремучем лесу затерялась.
В прозрачном тумане
Мелькнула и скрылась
Крикливая чайка.
Качается белая пена у серого камня,
Как в люльке заснувший ребёнок.
Как перлы, росы освежительной капли
Повисли на листьях каштана;
И в каждой росинке трепещет
Зари догорающей пламя.
De gloed van de snel ondergaande zon verstrooit zijn vonken door de lucht.
de stralende zee is doorzichtig,
het dissonant klingelen van de koetsen
langs de kustweg valt stil.
de wegstervende liederen van de muilezeldrijvers
verdwalen in het dichte woud.
In de lichte mist vliegt een lawaaiige zeemeeuw
heen en weer en verdwijnt.
Het witte schuim beweegt heen en weer langs de grijze rotskust, als een slapend kind in zijn wiegje.
Als parels hangen verse dauwdruppels
aan de bladeren van de kastanje;
en in elk drupje glinstert
de gloed van de snel ondergaande zon
Тебе поем,
Тебе благословим,
Тебе благодарим, Господи,
и молим Ти ся, Боже наш.
Wij bezingen U,
Wij loven U,
Wij danken U, Heer
en aanbidden U, onze God.
Богородице Дево, радуйся,
благодатная Марие, Господь с тобою.
Благословена ты в женах,
и благословен плод чрева твоего,
яко Спаса родила еси душ наших.
Wees gegroet, Maria, vol van genade, de Heer is met u.
Gezegend zijt gij boven alle vrouwen
en gezegend is de vrucht van uw lichaam, Jezus.
Heilige Maria, moeder Gods, bid voor ons, arme zondaars,
nu, en in het uur van onze dood. Amen.