De jonge edelman Pierre de Ronsard zou zich aan een diplomatieke of militaire carrière hebben gewijd, als hij niet in 1540 door een ziekte doof was geworden. Hij ging letteren studeren en hij schreef zeer veel gedichten, vooral geïnspireerd door de oudheid en door de sonnetten van Petrarca. Het merendeel van zijn gedichten bezingt in lyrische stijl de vrouw als onbereikbare geliefde. Zo zijn er meer dan 230 sonnetten voor Cassandre, 68 voor Marie, 16 voor Astrée en 141 voor Hélène (de Surgère, hofdame van Catharina de Medici in 1570). Het hier vertaalde lied is een ‘Sonnet pour Hélène’. Veelal spelen de goden, de kosmos en de natuur een belangrijke rol en geven de sonnetten een transcendentale glans.
Amour qui as ton regne
Amour qui as ton regne en ce monde si ample
Vois ta gloire et la mienne errer en ce jardin
Vois comme son bel oeil mon bel astre divin
Reluit comme une lampe ardente dans un temple
Vois son corps des beautés le portrait et l’exemple
Qui ressemble une aurore au plus beau du matin
Vois son esprit seigneur du sort et du destin
Qui passe la nature en qui Dieu se contemple
Regarde la marcher toute pensive à soi
T’emprisonner de fleurs et triompher de toi
Vois naître sous ses pieds les herbes bienheureuses
Vois sortir un printemps des rayons de ses yeux
Et vois comme à l’envi ses flammes amoureuses
Embellissent la terre et sereinent les cieux.
Zie Amor, met je wereldwijde macht
Zie Amor, met je wereldwijde macht,
In deze tuin wandelt ons beider lieveling;
mijn goddelijke ster, haar oog een flonkering,
schitterend als een godslamp, licht en zacht.
Zie haar lichaam, beeld en voorbeeld van pracht
gelijk de dageraad bij ochtendschemering,
zie, meester van het lot, haar uitstraling
ontstijgt de natuur, spiegel van God’s macht.
Kijk haar gaan in gedachten verzonken,
ze houdt je gevangen, in bloemen geklonken,
haar voetstap wekt geurige kruiden tot leven.
Eén en al lente straalt van haar gezicht
en zie hoe haar liefdesvuur hoogverheven
de aarde verfraait en de hemel verlicht.