Ne me quitte pas
Il faut oublier
Tout peut s’oublier
Qui s’enfuit déjà
Oublier le temps
Des malentendus
Et le temps perdu
A savoir comment
Oublier ces heures
Qui tuaient parfois
A coups de pourquoi
Le cœur du bonheur
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Moi je t’offrirai
Des perles de pluie
Venues de pays
Où il ne pleut pas
Je creuserai la terre
Jusqu’après ma mort
Pour couvrir ton corps
D’or et de lumière
Je ferai un domaine
Où l’amour sera roi
Où l’amour sera loi
Où tu seras reine
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Je t’inventerai
Des mots insensés
Que tu comprendras
Je te parlerai
De ces amants-là
Qui ont vu deux fois
Leurs cœurs s’embraser
Je te raconterai
L’histoire de ce roi
Mort de n’avoir pas
Pu te rencontrer
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
On a vu souvent
Rejaillir le feu
D’un ancien volcan
Qu’on croyait trop vieux
Il est paraît-il
Des terres brûlées
Donnant plus de blé
Qu’un meilleur avril
Et quand vient le soir
Pour qu’un ciel flamboie
Le rouge et le noir
Ne s’épousent-ils pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Je ne vais plus pleurer
Je ne vais plus parler
Je me cacherai là
A te regarder
Danser et sourire
Et à t’écouter
Chanter et puis rire
Laisse-moi devenir
L’ombre de ton ombre
L’ombre de ta main
L’ombre de ton chien
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas
Ne me quitte pas.
Ga niet weg bij mij,
ach, vergeet die tijd
vergeet alle strijd
die is echt voorbij
kijk niet achterom
alle misverstaan
tijd verloren aan
steeds die vraag waarom
en vergeet die uren
waarin wij met woorden
ons gelijk plamuren
ons geluk vermoorden,
ga niet weg bij mij!
Ga niet weg bij mij!
Ga niet weg bij mij!
Ga niet weg bij mij!
Kijk wat ik je bied
de parels van regen
uit het stof van de wegen
in woestijngebied.
Ik spit door de grond
tot het eind van mijn tijd
en bedek jouw lijf
met goud en met bont,
ik bouw een paleis
met een liefdesbed
het is jouw paradijs
en jouw wil is wet
ga niet weg bij mij!
Ga niet weg bij mij!
Ga niet weg bij mij!
Ga niet weg bij mij!
Ga niet bij mij weg
ik verzin voor jou
woorden hemelsblauw
jij weet wat ik zeg
luister mijn verhaal
van dat ene paar
zij vonden elkaar
voor de tweede maal
en zo was er eens
een koning zonder vrouw
die stierf omdat hij jou
niet ontmoeten zou,
ga niet weg bij mij!
Ga niet weg bij mij!
Ga niet weg bij mij!
Ga niet weg bij mij!
En bij een vulkaan
die was uitgedoofd
van zijn vuur beroofd
breekt het vuur weer baan
op geblakerd land
ziet men vaak het graan
heel wat hoger staan
dan ooit voor de brand
maar het hemels vuur
verdwijnt in de nacht
als jij niet meer wacht
in dit avond-uur,
ga niet weg bij mij!
Ga niet weg bij mij!
Ga niet weg bij mij!
Ga niet weg bij mij!
Nee, ik huil niet meer
en ik praat niet meer,
Ik verstop me hier,
kijk naar jouw plezier,
hoe je danst en lacht,
luister door een kier
hoe je zingt heel zacht,
laat mij heel de dag
in jouw schaduw staan…
van je hand alleen…
van je hond alleen…
ga niet weg bij mij!
Ga niet weg bij mij!
Ga niet weg bij mij!
Ga niet weg bij mij!