Vedrò con mio diletto
L’alma dell’alma mia
Il core del mio cor pien di contento
E se dal caro oggetto
Lungi convien che sia
Sospirerò penando ogni momento
Mijn dag kan niet meer stuk
als ik zie de ziel van mijn ziel,
hart van mijn hart, vol geluk.
En als ik van mijn dierbare
zal moeten scheiden,
zal ik ieder moment zuchten en lijden.
Alma mia, e che sarà
Se pietà non speri più
Sei rimasta in servitù
ne trovar puoi libertà
Impetrar non può mercé
la schernita tua beltà
se costante serbi fe
a chi fede in sen non ha.
Mijn ziel, hoe zal het gaan met jou
als je niet meer op genade kunt hopen
je slavernij niet af kunt kopen
zal er geen vrijheid zijn voor jou.
Je kunt niet smeken om genade
bij de schoonheid die je heeft bedrogen
je wordt constant leeggezogen
door iemand die je vertrouwen blijft schaden.
First Chant
The country has just taken part in a giant democratic exercise, perhaps the biggest in our history. Over thirty three million people, from England, Scotland, Wales, Northern Ireland and Gibraltar, have all had their say. We not only have a parliamentary democracy, but on questions about arrangements for how we are governed, there are times when it is right to ask the people themselves, and that is what we have done. The British people have voted to leave the European Union, and their will must be respected, their will be respected.
First Counterpoint
The strange thing about the EU referendum, which has engendered such heartache, and was supposed to be so definitive, is that it hasn’t settled anything. Will Britain continue to have high levels of immigration or not? We don’t know. Will houseprices fall, rise or stay the same? Don’t know. Will Britain continue to be part of the European free trade zone? No idea. Will there be a bonfire of EU environmental regulations? Might be. Might not. Find out some day. Will Scotland stay in the UK? Will Ulster? Will the British fishing fleet grow or shrink, will foreign investment in Britain collapse or boom, will the city dwindle or thrive, will we ever actually even leave the EU?
We don’t know.
Second Chant
We are now approaching a crucial moment. There is no escaping the complexity of the task ahead us. We must not only negotiate our exit from an organisation that touches so many important parts of our national life. We must also build a new and lasting relationship while, given the uncertainty inherent in this negotiation, preparing for ev’ry scenario.
Second Counterpoint
A referendum magnifies the worst aspects of an already imperfect system, democracy, channelling a dazzlingly wide variety of issues through a very narrow gate. It has the appearance of intensification, ultimate democracy! Thumbs up or down!, but in practice delivers a dangerously misleading reduction. Even many who voted Leave ended up feeling that their vote did not accurately express their feelings.
Third Chant and Counterpoint, a Quodlibet.
We are clear that as we leave the EU, free movement of people will come to an end, and we will control the number of people who come to live in our country.
A colleague of mine served in the RAF, married an Italian lady and moved on to the West Midlands with his wife. They had three children and she was one of the first people to receive a letter from the Home Office telling her to prepare to leave.
Yes there will be ups and downs in the months ahead. As in any negotiation, no-one will get everything they want. I want to be able to work in Europe freely. No-one will get everything they want.
I want European people to have the freedom to work here.
We will not be buffeted by the demands to talk tough or threaten a walk out. Just as we will not accept the councels of despair that this simply cannot be done.
I feel that young people’s future has been ripped away from them, and I didn’t even have the chance to vote for that.
We know what we want.
I want to be able to work in Europe freely. I want European people to have the freedom to work here.
We understand your principles, we’ve a shared interest getting this right. Let’s go on with it.
I feel that young people’s future has been ripped away from them, and I didn’t even have the chance to vote for that.
Let’s go on with it.
Final Counterpoint
A prophecy: Britain will spend 3 years trying to get out, and the next 3 years trying to get back in. A nightmare: to be locked in a dark, stuffy nursery cupboard with Boris, Michael, Nigel and their palls. England will become a place the young want to get out of, in search of fresh air and light. A nightmare.
Eerste Gezang
Het land staat voor een reusachtige democratische opgave, misschien wel de grootste in onze geschiedenis. Meer dan 33 miljoen mensen in Engeland, Schotland, Wales, Noord-Ierland en Gibraltar hebben hun stem uitgebracht. We hebben wel een parlementaire democratie, maar bij vragen over hoe we geregeerd worden, moet je soms de mensen rechtstreeks vragen, en dat hebben we gedaan. De Britten hebben zich uitgesproken voor het verlaten van de Europese Unie, en hun wil moet gerespecteerd worden, laten we hun wil respecteren.
Eerste Contrapunt
Het vreemde aan het EU referendum, dat zoveel hartzeer heeft veroorzaakt, en zo ondubbelzinnig had moeten zijn, is dat er niets geregeld is. Gaat Brittannië net zoveel immigratie houden of niet? We weten het niet. Gaan de huizenprijzen dalen, stijgen of stabiliseren? Weet niet. Gaat Brittannië deel uitmaken van de Europese vrijhandelszone? Geen idee. Gaat er een spervuur komen van milieuregels van de EU? Misschien wel, misschien niet. Komen we ooit wel achter. Blijft Schotland in de United Kingdom? En Ulster? Gaat de Britse vissersvloot groeien of krimpen, gaan de buitenlandse investeringen opdrogen of juist een hoge vlucht nemen, gaat het zakenleven instorten of bloeit het op, gaan we eigenlijk ooit echt de EU verlaten?
We weten het niet.
Tweede Gezang
We komen nu in een cruciale fase. Er is geen ontsnappen mogelijk aan de complexiteit van de taak die voor ons ligt. We moeten niet alleen ons vertrek, dat zo veel belangrijke delen van ons leven als natie raakt, uitonderhandelen. We moeten ook aan een nieuwe en duurzame relatie bouwen terwijl we ons, gegeven de onzekerheden in deze onderhandeling, voorbereiden op ieder scenario.
Tweede Contrapunt
Een referendum verhevigt de slechtste kanten van een reeds gebrekkig systeem, democratie, door een duizelingwekkend gevarieerd aantal onderwerpen door een zeer kleine doorgang te persen. Het heeft de schijn van intensivering, de ultieme democratie! Goedkeuren of afkeuren!, maar in de praktijk levert het een gevaarlijk misleidende reductie op. Zelfs veel mensen die ‘Leave’ gestemd hebben vonden uiteindelijk dat hun stem geen recht deed aan hun gevoelens
Derde Gezang en Contrapunt, een Quodlibet.
We weten zeker dat, als we de EU verlaten, vrij verkeer van mensen ophoudt, en dat we controle hebben over het aantal mensen dat in ons land komt wonen.
Een collega van mij diende bij de RAF, trouwde met een Italiaanse en verhuisde met zijn vrouw naar West Midden-Engeland. Ze kregen drie kinderen en zij was een van de eersten die een brief kregen van Binnenlandse Zaken die zei dat ze zich op vertrek moest voorbereiden.
Ja, er zullen meevallers en tegenvallers zijn in de komende maanden. Zoals in elke onderhandeling zal niemand alles krijgen wat hij wil. Ik wil vrijelijk in Europa kunnen werken. Niemand krijgt alles wat hij wil.
Ik wil dat Europeanen de vrijheid hebben om hier te werken.
De eisen om ons keihard op te stellen of te dreigen met opstappen raken ons niet. Net zo min accepteren we het wanhoopsadvies dat dit eenvoudigweg onmogelijk is.
Ik vind dat jonge mensen hun toekomst wordt ontnomen, en ik kon daar niet eens over stemmen.
We weten wat we willen.
Ik wil vrijelijk in Europa kunnen werken. Ik wil dat Europeanen de vrijheid hebben om hier te werken.
We begrijpen uw principes, we hebben een gedeeld belang om dit op te lossen. Laten we verder gaan.
Ik vind dat jonge mensen hun toekomst wordt ontnomen, en ik kon daar niet eens over stemmen.
Laten we verder gaan.
Laatste Contrapunt
Een voorspelling: Brittannië zal drie jaar lang proberen uit te stappen, en de volgende drie jaar om weer terug te komen. Een nachtmerrie: opgesloten worden in een donkere, bedompte kleine kast met Boris, Michael, Nigel en hun vrienden. Engeland wordt een land waar jongeren weg willen, op zoek naar licht en lucht. Een nachtmerrie.
Pursalisch lustig lasst uns sein
bei gutem Bier, hab’n wir nit Wein.
Schenk ein den grossen Humpen
und bring es deinen Cumpen!
Trink auf die Reih’und sing dabei:
Tummel tummel dich gut’s Bierlein.
Ob man wohl in dem Sprichwort spricht:
man singe von dem Biere nicht,
so lasst uns davon singen
und eins dem andern bringen.
Juch hoscha ho singt all also:
Tummel tummel dich gut’s Bierlein.
Gut Bier schmeckt uns dermassen wohl,
billig dasselb man loben soll!
Die Humpen lasst rumgehen,
lasst’s ja so lang nit Stehen.
Verschont mein nit, ich sing auch mit:
Tummel tummel dich gut’s Bierlein.
Ihr Hopfenbrüder lobt mit mir,
dies gut und auserlesne Bier!
Das gute komm zu Ehren,
dem Bösen soll man wehren.
Drum singet all mit grossem Schall:
Tummel tummel dich gut’s Bierlein.
Laten we mateloos vrolijk zijn
met heel veel bier en niet met wijn.
Schenk de grote pullen vol
en geef je maten heel veel lol!
Drink ze op rij en zing met zwier:
Aannemen ober, hier! / bier, bier, bier!
Het is bekend gedachtengoed
dat je over bier niet zingen moet,
maar we smeren onze kelen,
en we zullen ze samen delen.
Holadiejee en zing met zwier:
Aannemen ober, hier! / bier, bier, bier!
Goed bier dat smaakt zo dondersgoed,
en is betaalbaar evengoed!
Laat de kruiken maar rondgaan,
en laat ze niet te lang staan.
Nu geen gemier, ik zing met zwier
Aannemen ober, hier! / bier, bier, bier!
En drinkebroeders eert met plezier
dit goede uitgelezen bier!
Het goede moet je eren,
het kwade moet je weren.
Zingt daarom allen met veel zwier:
Aannemen ober, hier! / bier, bier, bier!
Como la cigarra
Tantas veces me mataron
tantas veces me morí
sin embargo estoy aquí
resucitando.
Gracias doy a la desgracia
y a la mano con puñal
porque me mató tan mal
y seguí cantando.
Cantando al sol como la cigarra
después de un año bajo la tierra
igual que sobreviente
que vuelve de la guerra.
Tantas veces me borraron
tantas desaparecí
a mi propio entierro fui
sola y llorando.
Hice un nudo en el pañuelo
pero me olvidé después
que no era la última vez
y volví cantando.
Tantas veces te mataron
tantas resucitarás
tantas noches pasarás
desesperando.
A la hora del naufragio
y la de la oscuridad
alguien te rescatará
para ir cantando.
Als de cicade
Zo vaak hebben ze me vermoord
zo vaak stierf ik
en toch sta ik hier
weer op.
Met dank aan het onheil
en aan de hand met de dolk
hij heeft me zo slecht gedood
dat ik bleef zingen.
Zingen in de zon als de cicade
na een jaar onder de grond
als een overlevende
die terugkeert uit de oorlog.
Zoveel keren hebben ze me afgevoerd
zo vaak ben ik verdwenen
ik ging naar mijn eigen begrafenis
eenzaam en huilend.
Ik legde een knoop in mijn zakdoek
maar ik vergat daarna
dat het niet de laatste keer was
en kwam zingend terug.
Zo vaak ze jou hebben vermoord
zo vaak zul je weer opstaan
zoveel nachten zul je doorbrengen
in wanhoop.
Op het moment van de schipbreuk
en het moment van de duisternis
zal iemand je bevrijden
om te gaan zingen.
Preludio
Las alamedas se van,
pero dejan su reflejo.
Las alamedas se van,
pero nos dejan el viento.
El viento está amortajado
a lo largo bajo el cielo.
Pero ha dejado flotando
sobre los ríos sus ecos.
El mundo de las luciérnagas
ha invadido mis recuerdos.
Y un corazón diminuto
me va brotando en los dedos.
Voorspel
De populierenlaan verdwijnt,
maar laat zijn spiegelbeeld achter.
De populierenlaan verdwijnt,
maar laat ons de wind.
De wind ligt opgebaard
allerwegen onder de hemel.
Maar hij heeft zijn echo’s
op de rivieren laten drijven.
De wereld van de vuurvliegjes
is mijn herinneringen binnengedrongen.
En een heel klein hartje
ontkiemt uit mijn vingers.
Eco
Ya se ha abierto
la flor de la aurora.
(¿Recuerdas
el fondo de la tarde?)
El nardo de la luna
derrama su olor frío.
(¿Recuerdas
la mirada de agosto?)
Echo
De bloem van de dageraad
heeft zich al geopend.
(Herinner je je
het einde van de namiddag?)
De nardus verspreidt
zijn koude geur onder het maanlicht.
(Herinner je je
het gezicht van augustus?)
Madrigalillo
Cuatro granados
tiene tu huerto.
(Toma mi corazón
nuevo.)
Cuatro cipreses
tendrá tu huerto.
(Toma mi corazón
viejo.)
Sol y luna.
Luego…
¡ni corazón
ni huerto!
Klein Madrigaal
Vier granaatappels
heeft je moestuin.
(Aanvaard
mijn nieuwe hart.)
Vier cipressen
zal je moestuin hebben.
(Aanvaard
mijn oude hart.)
Zon en maan.
Straks…
geen hart
en ook geen moestuin!
Fare you well, my dear, I must be gone,
And leave you for a while;
If I roam away I’ll come back again,
Though I roam ten thousand miles, my dear,
Though I roam ten thousand miles.
So fair thou art, my bonny lass,
So deep in love am I;
But I never will prove false to the bonny lass I love,
Till the stars fall from the sky, my dear,
Till the stars fall from the sky.
The sea will never run dry, my dear,
Nor the rocks melt with the sun,
But I never will prove false to the bonny lass I love,
Till all these things be done, my dear,
Till all these things be done.
O yonder doth sit that little turtle dove,
He doth sit on yonder high tree,
A-making a moan for the loss of his love,
As I will do for thee, my dear,
As I will do for thee.
Het ga je goed, mijn lief, ik moet nu gaan,
en jou verlaten voor een korte wijl;
al ga ik weg ik kom weer terug,
al dwaal ik tienduizend mijl, mijn lief,
al dwaal ik tienduizend mijl.
Zo schoon ben jij, mijn mooie meisje,
zo zwaar verliefd ik zucht;
nooit zal ik mijn mooie geliefde meisje bedriegen,
voordat de sterren vallen uit de lucht, mijn lief,
voordat de sterren vallen uit de lucht.
De zee zal nooit droogvallen, mijn lief,
en de rotsen zullen nooit smelten door de zon,
nooit zal ik mijn mooie geliefde meisje bedriegen,
voordat dit alles gebeuren kon, mijn lief,
voordat dit alles gebeuren kon.
O daarginds zit die tortelduif,
hij zit op gindse boom zo trouw,
te treuren om het gemis van zijn lief,
net als ik zal doen om jou, mijn lief,
net als ik zal doen om jou.
Voi ve n’andate al cielo, occhi beati e santi
Co’l vostro chiaro lume e con miei canti
Ed io che son di gelo,
senz’un conforto solo,
vorrei levarmi a volo,
ma struggendo mi torno in doglie e pianti.
Così facess’amore, occhi sereni voi!
Ché allor vedreste poi
quel che de’ haver un ben pietoso core;
E se’l vostro veder voi non potete,
guardat’il mio ch’in voi chiuso tenete.
Je kijkt omhoog met zalige, volmaakte ogen
met je heldere zicht en met mijn zangvermogen,
en ik ben als ijs,
gaf mijn vrede prijs,
ik wou met jou op reis,
maar gekweld draai ik hier rond als een vis op het droge.
Ik wou dat liefde je zuivere ogen licht zou geven!
Dan zou je zien met medeleven
dat een genadig hart liefde moet beleven;
en als je niet in je eigen hart kunt schouwen,
kijk dan in het mijne, in de ban van het jouwe.