Nessun dorma

Giuseppe Adami en Renato Simoni / Giacomo Puccini

Nessun dorma

Nessun dorma! Nessun dorma!
Tu pure, o, Principessa,
nella tua fredda stanza,
guardi le stelle
che tremano d’amore
e di speranza.

Ma il mio mistero è chiuso in me,
il nome mio nessun saprà!
No, no, sulla tua bocca lo dirò
quando la luce splenderà!
Ed il mio bacio scioglierà il silenzio
che ti fa mia!

(Il nome suo nessun saprà!…
e noi dovrem, ahimè, morir, morir!)

Dilegua, o notte!
Tramontate, stelle!
Tramontate, stelle!
All’alba vincerò! vincerò, vincerò!

Niet gaan slapen

Niet gaan slapen! Niet gaan slapen!
Zelfs jij niet lief prinsesje,
daar in je kille nestje,
kijk naar de sterren
die trillen van de liefde
en van verwachting.

Maar mijn geheim geef ik niet vrij,
en niemand, niemand raadt mijn naam!
Nee, nee, ik zeg hem als we samen zijn
wanneer de nacht voorbij zal gaan!
En dan verjaagt mijn kus al snel de stilte
die jou van mij maakt!

(nee niemand, niemand raadt zijn naam!
En ons rest enkel nog de dood, de dood!)

Verdwijn oh nacht en
sterren ga nu onder!
Sterren ga nu onder!
Bij licht is zij van mij! Zij van mij, zij van mij!