Der Abend
Schweigt der Menschen laute Lust:
Rauscht die Erde wie in Träumen
Wunderbar mit allen Bäumen,
Was dem Herzen kaum bewusst,
Alte Zeiten, linde Trauer,
Und es schweifen leise Schauer
Wetterleuchtend durch die Brust.
De avond
De luidruchtigheid van mensen bedaart:
de aarde ruist als in dromen
wonderbaarlijk met alle bomen
wat het hart nauwelijks ervaart,
oude tijden, droeve smarten,
en zachte buien spoelen
bliksemend door alle harten.