Never weather-beaten sail more willing bent to shore,
Never tyred pilgrim’s limbs affected slumber more,
Than my wearied sprite now longs to fly out of my troubled breast.
O come quickly, sweetest Lord, and take my soul to rest.
Ever-blooming are the joys of Heaven’s high paradise,
Cold age deafs not there our ears, nor vapour dims our eyes:
Glory there the Sun outshines, whose beams the blessèd only see;
O come quickly, glorious Lord, and raise my sprite to Thee.
Nooit boog zich het verweerde zeil nog gretiger naar de kust,
nooit eerder waren pelgrimsvoeten zo moe en uitgeblust,
zo wil mijn geest ontsnappen aan mijn lijf, zo ongerust.
Kom snel, lieve Heer, leid mijn ziel naar de eeuwige rust.
In volle bloei staan de geneugten van het Hemels paradijs altijd klaar,
daar worden we niet oud en doof, daar krijgen we geen staar:
daar is glorie stralender dan de zon, slechts de uitverkorenen zien het nu;
O kom toch snel, mijn lieve Heer, en verhef mijn geest tot U.