The silver swan
The Silver Swan who, living, had no note,
When death approach’d, unlock’d her silent throat.
Leaning her breast against the reedy shore,
Thus sung her first and last, And sung no more:
“Farewell all joys, O death come close mine eyes.
More geese than swans now live, more fools than wise.”
De zilv’ren zwaan
De zilv’ren zwaan, bij leven zonder noot,
ontsluit haar stille keel bij ’t naderen van de dood.
Op de waterkant in ’t riet leunt haar gemoed,
zo zingt z’ haar eerste zwanenzang, tot in den doet:
“Vaarwel o vreugd, o dood kom sluit mijn ogen.
Met al die domme ganzen hier, ben ik ’t liefst gevlogen.”