Stillness comes when snow is falling,
Covering all in solemn white;
Lines of grey from hearth-fires rising,
Gathering all in restful night.
Spirit dwells in deep reflection,
Autumn cares to lay aside,
Finding signs of new direction
In the still of Wintertide.
While outside the cold wind blowing,
Swirling, restless raw and rime,
Here inside a wave is growing,
Biding, silent, all in time.
After Winter’s meditation
Gates of nature burst apart;
Comes the Springtime’s inspiration,
Flowing from the ready heart.
Stilte komt wanneer de sneeuw valt,
En alles bedekt in plechtige witte pracht;
Grijze slierten van het haardvuur,
Stijgen op in de rustige nacht.
Levenskracht valt stil in diepe bezinning,
Herfst zal een stap opzij doen,
Vindt een spoor van nieuwe richting
In de stilte van het winterseizoen.
Buiten waaien koude winden,
Wervelend, rusteloos witte strijd,
Binnen zal men het nieuwe vinden
Wachtend, zwijgzaam, op zijn tijd.
Na de winter meditatie
Maakt de natuur een onstuimige start;
Komt de lente inspiratie,
Vloeiend uit het gewillige hart.