Sommarpsalm
En vänlig grönskas rika dräkt
har smyckat dal och ängar.
Nu smeker vindens ljumma fläkt
de fagra örtes-ängar;
Och solens ljus och lundens sus
och vågens sorl bland viden
förkunna sommartiden.
Sin lycka och sin sommarro
de yra fåglar prisa;
Ur skogens snår, ur stilla bo
framklingar deras visa.
En hymn går opp med fröjd och hopp
från deras glada kväden
från blommorna och träden.
Men Du, o Gud, som gör vår jord
så skön i sommarns stunder,
Giv, att jag aktar främst ditt ord
och dina nådesunder,
Allt kött är hö, och blomstren dö
och tiden allt fördriver
blott Herrens ord förbliver.
Zomerpsalm
Een rijk kostuum van hemels groen
versiert vallei en weide,
een briesje waait door het plantsoen
doet kruidengeur verspreiden.
Het zonnelicht, het bosgedicht
het ruisen van de bomen:
de zomer is gekomen.
Een vogel zingt in goede luim
elk zingt zijn eigen liedje,
en deelt met heel het wereldruim
een dankbaar melodietje.
Hun lied van jeugd, met hoop en vreugd
om al die warme uren
laat zomer altijd duren.
Maar U, o God, U geeft dit oord
aan mensen en aan dieren,
Laat mij toch bovenal uw woord
en uw genade vieren.
Het vlees is gras, de bloem valt af,
de mens zal eens verstijven,
maar Heer, uw woord zal blijven.